90’larda Çocuk Olanlar Anlar

90’lar romantikti, duygusaldı, hüzünlüydü ve neşeliydi. Hüzün de neşe de çok gerçek ve içtendi o zamanlar. Müzikler, kitaplar, dergiler ve duygular… Tümü gerçekti. Her şeyi gönülden yaşardık o zaman. Dilimizde gerçek duygularımız olurdu. Yazdıklarımız çok değerliydi. Hareket ve tavırlarımız, danslarımız… Çocukluk arkadaşlarımız, sırlarımız ve aşklarımız gerçekti. Sadece 90’larda çocuk olanlar anlar.

Bu yazıyı 90’lar listesini dinlerken yazdım. Siz de bu listeyi dinlerken okuyun:

Sadece 90’larda çocuk olanlar tarafından anlaşılabilecek şeyler var. Meselâ o zamanki şarkıların değeri, o zamanki oyunların, sokak oyunlarının ve dostların değeri… Duyguların ve gülümsemelerin içtenliği, kelimelerin dokunaklılığı, verilen sözlere sadakat, arkadaşlara bağlılık…

2000’li yıllardan sonra çıkan şarkıları ne kadar dinlersek dinleyelim 90’larda çalan şarkılar gibi olmuyor. Ama Yeşim Salkım’dan Deli Mavi’yi, Ferda Anıl Yarkın’dan Sonuna Kadar’ı, Oya & Bora’dan Sevme Zamanı’nı, Şahsenem’den Gözyaşlarım Anlatır’ı dinlerken tüylerimiz diken diken oluyor. Zihnimizde eski anılar canlanıyor ve sanki hücrelerimiz harekete geçiyor. 90’lara ait şeyler karşımıza çıktığı zaman zihnimiz sanki ona bu anıları ona verdiğimiz için bize minnettar kalıyor.

Neden 90’lara Esir Gibi Hissediyoruz?

O yıllarda çocuk olanlar olarak biz öyle bir nesiliz ki 90’lara muhtaç gibiyiz. Büyük bir parçamız orada kalmış. Sanki ruhumuz esasen o zamanki yaşama ait ve ona muhtaç gibi. O zamanki hayatlar müzik, sanat, edebiyat, kültür, hitap tarzı bile özlenen ve aranan şeyler. Ama biz en çok şarkıları özlüyoruz. Şimdi öyle besteler yok. Hep “meydan okumalı” şarkı sözleri var.

“Bizim de sınırımız bir sabrımız var
Çizgiyi geçene müsaademiz yok
Bizim de bir farkımız sabrımız var
Sınavı geçene bir tek sözümüz yok”

“Peki sen nasıl söz edersin
Orada burada
Şerefime namusuma”

“Aldı dünya çantasını
Gidiyor bıraktı bize fazlasını
Dönüp bakmaz arkasına
Bir de gel tat kalbimin bombasını”

“Hep böyle
Böyle olacak
Kalbin ve ağzın açık kalacak

Düşün sen
Üzül sen
Kabul yok
Özür sen”

Yine de 2000’lerin başından bu yana bize 90’lardaki tanıdık müzikaliteyi veren birkaç şarkı oldu. Bunlardan biri İnceden İnceden – Tuğba Yurt ve biri de Öyle Kolaysa – Mabel Matiz idi. Size de yenilerin arasında bu hissi veren şarkılar varsa onları yorum kısmına ekleyin lütfen.

90’larda Çocuk Olanlar Nostaljiye Esir Şimdi

90’lar romantikti, duygusaldı, hüzünlüydü ve neşeliydi. Hüzün de neşe de çok gerçek ve içtendi o zamanlar. Müzikler, kitaplar, dergiler ve duygular… Tümü gerçekti. Her şeyi gönülden yaşardık o zaman. Dilimizde gerçek duygularımız olurdu. Yazdıklarımız çok değerliydi. Hareket ve tavırlarımız, danslarımız… Çocukluk arkadaşlarımız, sırlarımız ve aşklarımız gerçekti. Öyle ki, 2000’lerde karşımıza çıkan her şey bize o yılları biraz daha özletti. O kadar özledik ki nostaljik yaşamaya esir olduk.